Lees hier de winnende verjaardagsgedichten!
Aan de start van het cultuurjaar lanceerden we een oproep om een gedicht in te sturen naar aanleiding van onze 150ste verjaardag. De jury heeft gewikt en gewogen en er de twaalf winnende gedichten uitgekozen die op onze verjaardagskalender prijken. Ben jij benieuwd naar de schrijfels? Je leest de winnende teksten hieronder!
In de omarming der riviertjes
ligt het dorp eenzelvig
geborgen van oudsher.
Wie blaast het stof van eeuwen
weg van fraaie perkamenten
en brengt kerk en heren
uit een ver verleden
weer tot leven?
Wie prijst de aarzelende pen
der kinderen van het dorp,
de klank van luisterrijke verzen
en hooggestemde liederen?
Wie voert het landvolk mee
in onvermoede werelden
van taal en kleur en vorm
en schept uit oude roem
een toekomstbeeld voor Vlaanderen?
Wie gooit de vensters open
op onbekende landen
en voedt een droom
die ruimer is dan grond en huis?
Het water der riviertjes
die het dorp omarmen
zoekt zijn eindeloze weg.
Gust Adriaensen
---
Ooit vroegen mensen ons
wat is dat, het Davidsfonds,
dat klinkt zo financieel,
moet je daarin beleggen
en, zo ja, hoeveel?
Ik heb het hun dan uitgelegd.
Het Davidsfonds, heb ik gezegd,
dient om te investeren
in leren, in cultuur en taal.
Ze snapten het
nog niet helemaal.
Dus vinkten we, samen met hen
het hele lijstje af
van hoeveel je kan winnen
door mensen op te zoeken,
niet bang te zijn van boeken
en op zoek te gaan
naar erfgoed en geschiedenis.
Toen snapten ze plots wel
wat voor ons rijkdom is.
Theo Leyman
---
Cake voor keizers, koninginnen, curieuze neuzen en kabouters
Sint-Janskruid roert zich in een kom
als het fijngeknipt, verstrooid,
tussen het boerenwormkruid
de pittige mierikswortel voelt.
“Aangenaam”,
zeggen peter-salie en dragon-der
tegen het vergeet-mij-nietje dat stiekem
aan de lavendula angustiefolia ruikt.
Muntthee druppelt langzaam
bij de hopbloemen
die zwellen tot een dikke brij.
Gestort in een gebroken hart
wordt de cake afgebakken
op lichaamstemperatuur.
Te bereiden vóór 21 juli
vanwege het Sint-Janskruid.
Smakelijk.
Annita Huygens
---
Met literatuur te beginnen?
Of reizen? ’t Verzet zo je zinnen.
Dan goed opgelet!
Het Davidsfonds redt:
’t brengt cultuur in Vlaamse gezinnen.
Joris Blanckaert
---
150 jaar DF
Een dame, een heer met pit
Dat is een DF-lid
Actief verbonden met de vereniging
Nationaal of in de plaatselijke afdeling
In Leest en Het Accent informatie opzoeken
En genieten van de korting op talrijke boeken
Zin krijgen in één of andere reis
Athene, Berlijn, Amsterdam of Parijs
Ook de actualiteit kan bekoren
En een uiteenzetting over geschiedenis wil je zeker horen
Houd je nu maar klaar
Voor de volgende 150 jaar!
Rita Debaeke
---
Verjaren
Vergaren van rijkelijke wintertakken.
Als een oud winterdeken rotte bladeren afgooien.
Een houthakker knipt alle wilde haren weg.
Rinkelend aan het eerste klokje van het jaar,
wordt een nieuwe kunstronde ingeluid.
Nicole Ledegen
---
geen radio, geen tv
lang geleden
toch woord en beeld
in voorzichtige boeken
een zeldzame illustratie
weloverwogen
de bevlogen spreker
leergierig gehoor
na de werktijd
intellectuele ontspanning
het navertellen waard
dichterbij
dragers met muziek
kleur verfraait
een uitstap brengt mensen anders samen
zoektocht zonder leeftijd
toen en nu
vrijwillige inzet voor een nobel doel
waardering van een trouw publiek
bravo
Nicole Janssens
---
STOELTJE BIJZETTEN
Zoals uit één noot een goed gewortelde boom kan opkomen
die met sterke stam een schone kruin mag schragen
zo biedt het Davidsfonds kansen, dromen, hefbomen
tot samen cultuur ervaren in al zijn tonen, vormen en lagen.
Zoals uit simpele noten zich een symfonie mag ontwikkelen,
riedels, tremolo’s, trillers, ornamenten laat musiceren,
concerteren, kwetteren, kwelen, samenzang boetseren
zo kan iedere stem zich tonen, rijpen, prikkelen,
jubelen om honderdvijftig jaren van toen tot nu
van het Vlaamsche leed tot het Vlaamse lied
van ’s morgens de dingen tot avondliedeke en sakkerju
uitgefeest thuiskomen met een stevig pak friet.
Laten wij dan een stoeltje bijzetten, de bezem uitsteken en aanstonds
noten schudden voor gij en ik en wij, voor samen ons: ons Davidsfonds.
Julia Beirinckx
---
Het boek
Ik
Zie het boek pagina’s tellen
het spaart de verhalen van jaren
nu het zijn nieuwe woorden past
zich nog spiegelt in verleden tijd
maar het gruis al uit de zinnen wast
waait het prille denken aan
laat het taal en schrijvers groeien.
Jij
Blaas alle deuren open, besteel
de rekken, neem lege planken in
weet wat je verdicht in zilvervlokken
hoe je zielen warmt, hun stem ontdooit
laat vlinderponnen fladderen
fluister beelden leven in
bestuur jouw vellen zonder vliegplan.
Gerda de Vrieze
---
Herfstnostalgie
Het halsstarrig lachten van de zomer,
overspoeld met bruine meewarige klank,
illustreert mijn gedachten, deinend en dromend
naar verrassende reizen van de bovenste plank.
De bomen strekken zich uit,
ze maken hun donzig bladerbed op.
Ontdaan van al hun kleren gaan zij eerlijk de winter tegemoet.
En niets verbreekt de stilte,
alleen de audiofoon vertelt in onze oren verhalen in overvloed.
“Als de ziele luistert spreekt het al een taal dat leeft”.
Bladeren ritselen onder onze voeten.
“kouten met malkaar gezwind”,
dwarrelen neer langs oude muren
terwijl natuur en cultuur ons bindt.
Somber is de herfst, toch zo zelfzeker,
haast onopgemerkt, vastberaden,
fluit hij met “tijd en vlijt” zijn droevige muziek,
op zoek naar leven vol gedroomd materiaal.
Cultuurreizen van Davidsfonds zijn magnifiek!
Godsdienst, taal en vaderland.
Cultuur beleef je samen en schept een band!
Linda Mariman
---
Boeken
150 jaar, een rijke tijd,
van boeken, taal, reizen,
over cultuur, vriendschap,
in elke ziel gegrift.
Tijdloos blijft de kracht,
van wie het woord en kunst
verspreidt over Vlaanderen
in boeken, groot en klein.
Wijsheid is de woonst
van het Davidsfonds,
als stille mantels
over ons leven.
Het lezen wordt ons niet ontnomen:
ademloos wordt het blad omgeslagen.
Schrijf en blijf,
een reis door ruimte en tijd.
Leer de kinderen lezen,
vertel over de sprookjes
en verhalen uit de grote boeken.
Lucie Putzeijs
---
DAVID
Toen in 1875 koning-soldaat Albert werd geboren
en in leger en gerecht nog in het Frans werd gezworen
kon jouw naam veel Vlamingen uitbundig bekoren.
Enthousiaste afdelingen verzamelden leergierige leden
die gastvrije doch kritische activiteiten smeedden
en zo verveling en eenzaamheid vermeden.
Begeesterend leerde je onze Vlaamse mensen
in dorpen en steden, naar hartenwensen,
In het Nederlands boeken lezen, zonder leeftijdsgrenzen.
Aanstekelijk werd cultuur verspreid,
Gedeelde waarden leergierig voorbereid.
Je werd de grootste, tot spijt van wie het benijdt.
Inventief wordt toekomstgericht gedacht:
Davidsfonds blijft hartverwarmend zacht,
gedreven door een ondernemende kracht.
Gefeliciteerd met jouw 150-ste verjaardag,
Davidsfonds! Proficiat, priester en hoogleraar David!
Hervé Claeys