Over Nacht van de Geschiedenis

Vandaag volgt ze de Red Flames op de voet als journaliste voor Sporza, maar tijdens haar studies Geschiedenis wijdde Hermien Vanbeveren haar scriptie aan de Sint-Sixtusabdij en haar bewoners tijdens de Eerste Wereldoorlog. Op dinsdagavond 12 november neemt ze ons mee in de leefwereld van de monniken die verplicht werden om de deuren van hun abdij open te stellen voor vele duizenden militairen en burgers op de vlucht.

Op 13 september 1914 trokken een driehondertal Duitse uhlanen (verkenners te paard) voorbij Westvleteren. Een wegwijzer met daarop ‘Sint-Sixtusabdij’ deed hen even halt houden. Maar na raadpleging van hun stafkaarten en de conclusie ‘het staat er niet op’, besloten ze de weg die het bordje gebood in te slaan, toch maar links te laten liggen. 

Al gauw echter zouden de Duitse cartografen wat extra werk krijgen: de Sint-Sixtusabdij werd omgetoverd tot kazerne, vlakbij werd een heus station uit de grond gestampt en ook rond de kloostergebouwen vonden vele honderden geallieerde soldaten een onderkomen in tent of barak. 

Van een blinde vlek op hun legerkaarten werd het gehucht Sint-Sixtus een uitgelezen doelwit voor het Duitse langeafstandsgeschut en Duitse vliegtuigen. Dat Sint-Sixtus in 1914 letterlijk op de kaart werd gezet, is maar één golfje van de impact die de Eerste Wereldoorlog op de abdij heeft gehad.