“Geschiedenis is niet alleen maar gruwel”
Leen Huet vertelt over haar nieuwe boek 'Dansen met Clio'
Van oudsher bezingen grote namen het reilen en zeilen van markante figuren. Ook auteur en kunsthistorica Leen Huet laat in haar nieuwe boek individuen aan het woord die hun sporen hebben achtergelaten in de geschiedenis. En ze heeft daarbij de muze Clio aan haar zijde.
Tekst: Helena Mermuys
In Het Accent van januari kreeg je reeds een voorproefje van het interview, maar zoals je wel weet: aan een goed gesprek komt echter zelden snel een eind!
Markante figuren
Geen klassieke geschiedschrijving in Dansen met Clio, wel een waaier aan portretten en tijdsgeesten. “Het individu interesseert mij heel erg in de geschiedenis”, vertelt Leen. “Daarom dat ik zo geboeid ben door egodocumenten. In dit boek toon ik verschillende vormen van geschiedenis, beginnend met een biografie van een Byzantijnse prinses uit de elfde eeuw, tot een globale geschiedschrijving van een Amerikaanse historicus over de zeventiende eeuw.”
De broer van Anna Komnena
Sleutels die deuren openen
Hoe ze met het bronnenmateriaal omspringt? “Ik lees, naar ik hoop, onbevangen. Met mijn essays wil ik mensen aanmoedigen om zelf de bron vast te pakken, zonder dat iemand anders die eerst voorkauwt. Als je echt van geschiedenis houdt, is dat de juiste weg. Bovendien is het rechtstreekse contact met oude teksten vaak verrassend toegankelijk.” Ook haar laatste boek, waar Dansen met Clio de opvolger van is, opende voor veel lezers nieuwe deuren: “Bij Oud papier heb ik erg veel reactie gekregen dat mijn hoofdstukken heel onderhoudend zijn. Dat helpt mensen om te denken: ‘Ik ga daar ook werk van maken, ik ga dat ook lezen.’”
Michel de Montaigne
De triestige geschiedschrijving
Iets dat vaak in de literatuur terugkomt is het aanroepen van de muze. "Letterkunde en geschiedschrijving horen natuurlijk samen, in die figuur van een muze. Clio interesseerde me ook wel omwille van de etymologie van haar naam. Dat komt van het Griekse kleeo, wat 'prijzen' betekent."
Zo probeert ze in haar boek een meer speelse en meer positieve indruk van de geschiedenis te geven. “In de geschiedenis gebeuren ook prijzenswaardige dingen en kom je moedgevende mensen tegen – en dat niet altijd in de hoogste klasse. Zoals bijvoorbeeld Rose Bertin, modeontwerpster voor Marie Antoinette, van wie een uitspraak als motto voor dit boek dient. ‘Alleen wat vergeten is, kan nieuw worden, majesteit’, zei ze. Dat geldt ook voor de geschiedenis. Het is een heel rijk, soms nog onontgonnen terrein, waar je voor jezelf heel veel in kunt ontdekken.”
Marie Antoinette
“Ik wilde mij vooral verzetten tegen iets wat ik zelf ervaren heb vanaf mijn tienerjaren: de triestige geschiedschrijving. Geschiedenis is niet alleen maar gruwel. Je moet natuurlijk weten welke gruwel er gebeurd is, maar het mag je niet mentaal ondermijnen.”
Boekvoorstelling 16 februari
Op 16 februari krijg je de kans om Leen Huet in levende lijve te ontmoeten en je boek door haar te laten signeren!
