Junior Journalist 2021: ‘Leven vol schatten’
Junior Journalist, de grootste schrijfwedstrijd voor jongeren in Vlaanderen, zit er weer op voor dit jaar. Met het thema ‘schatten’ in hun achterhoofd gingen duizenden scholieren het afgelopen schooljaar aan het pennen, met heel wat mooie resultaten. Maar slechts één iemand kan de nationale winnaar zijn. Of in dit geval vier, want voor iedere reeks koos de nationale jury een getalenteerde Junior Journalist die de hoofdprijs wegkaapte. Op onze blog en in onze Davidsfonds krant ‘Het Accent’ stellen we de vier winnende teksten voor. Als tweede presenteren we graag het verhaal van Julie Nuytten.
Julie nam deel aan Junior Journalist in reeks 2 (eerste graad secundair onderwijs) via de afdeling Kortrijk Bis. Ze is graag samen met haar oma op zolder en dat was de inspiratie voor haar verhaal. Lees het hele verhaal onder de foto!
Leven vol schatten
In een land, hier niet zo ver vandaan, woont Amore samen met haar ouders, broers en zus. Haar ouders moeten hard werken en ook haar oudere broers en zus moeten vaak een handje toesteken. Amore is de jongste spruit van het gezin en de oogappel van haar grootouders. Zij wordt dan ook vaak door haar schatten, oma en opa opgevangen. Samen met hen gaat ze vaak op verkenning of op stap en ontdekken ze heel wat.
Op een dag beslist oma om samen met Amore de grote zolder op te ruimen. Amore is wild enthousiast en samen trekken ze naar boven. Eenmaal boven staat Amore versteld van wat ze ziet. De zolder ligt overvol, maar haar ogen vallen onmiddellijk op een grote houten kist die in de hoek van de enorme zolder staat. Ze vliegt erop af, maar de kist is afgesloten met een zwaar hangslot en kan niet zomaar open. Oma begint zachtjes te lachen en vertelt Amore dat daarin haar grootste schatten opgeborgen zijn en de kist zeker en vast moet blijven staan.
Amores nieuwsgierigheid is echter gewekt en ze vraagt oma of de kist echt niet even open mag. Aanvankelijk houdt oma voet bij stuk, maar uiteindelijk zwicht ze dan toch voor de smekende ogen van Amore. Samen maken ze de koffer open met een sleuteltje dat rond de hals van oma hangt. Amore staat te trappelen van ongeduld en oma opent de kist met trillende vingers.
Dan is het even heel stil, de kist zit overvol met heel wat foto’s, kaartjes, brieven, knuffels en nog veel meer. Oma haalt er voorzichtig een foto uit, kijkt er even mijmerend naar en pinkt een traantje weg. Amore geeft haar oma een dikke knuffel en vraagt voorzichtig wie de dame op de foto is. Oma vertelt haar dat dit haar mama is en dat ze reeds overleden was toen ze zelf nog heel klein was en dat ze haar tot op vandaag nog altijd heel hard mist. Amore krijgt een krop in haar keel en vraagt wat er precies gebeurd is. Oma blijft echter verdwaasd naar de foto kijken en zegt niets, dan hapt ze even naar adem en steekt ze van wal. Ze vertelt Amore dat haar mama een heel lieve vrouw was die plots heel erg ziek werd. De dokter is toen langsgekomen, maar in die tijd stond de geneeskunde nog niet zo ver en haar mama kon niet geholpen worden. Na een paar weken is ze uiteindelijk gestorven, maar oma had haar moeten beloven om niet verdrietig te zijn en haar best te blijven te doen om altijd het geluk na te streven. Oma kijkt Amore aan en zegt haar stilletjes dat wat er ook gebeurt ook zij altijd het geluk moet nastreven, want dat dit van onschatbare waarde is.
Oma legt de foto aan de kant en neemt een volgende foto waarop ze samen met opa staat. Ze begint spontaan te lachen. Amore lacht met haar mee en zegt: “Daar zien jullie er nog wel piepjong uit”. Oma schatert en vertelt dat dit de eerste foto van haar en opa samen is, ze hadden elkaar toen pas leren kennen en het was liefde op het eerste zicht. Daarna vinden ze ook nog een huwelijksfoto waarop oma en opa stralend staan. Amore denkt bij zichzelf: “Wat zien zij er gelukkig en verliefd uit.” Alsof oma haar gedachten kan raden zegt ze: “Dit was één van de gelukkigste dagen van mijn leven en tot op vandaag ben ik nog altijd even verliefd op opa, zelfs nu hij minder haar heeft.”
Aan Amore vertrouwt ze toe dat ze moet onthouden dat niet alles altijd van een leien dakje loopt in een huwelijk, maar als je iets over hebt voor elkaar, een beetje water bij de wijn kunt doen en elkaar blijft graag zien , dan komt alles goed en word je heel gelukkig.
Plots wordt Amores aandacht gewekt door een grote poster waarop foto’s kleven van haar grootouders, haar ouders, tantes, nonkels en ook van haar broers, zus, neven en nichten. Oma helpt haar voorzichtig met het uitrollen van de poster. Plots ziet Amore ook zichzelf op de poster prijken en ze is best wel trots dat zij zelf ook in de schatkist van oma zit. “Dit zijn alle mensen die voor mij heel belangrijk zijn,” zegt oma. “Allemaal schattige, lieve mensen die ik heel graag zie en die voor mij altijd een speciale plaats in mijn hart zullen hebben en ik bij hen ook, hoop ik.” Amore kijkt oma liefdevol aan, pakt haar stevig vast, geeft haar een dikke zoen en zegt : “Oma, voor mij ben je de allerliefste en grootste schat.”
Samen rollen ze de poster terug op en net op het ogenblik dat ze hem terug in de koffer willen leggen, zien ze een dik boek blinken. Het is een heel speciaal boek met een harde speciale kaft vol hartjes en met allerlei velletjes papier ertussen. Oma schrikt een beetje dat ook Amore het boek heeft gezien en zegt snel: “Deze laten we nog even liggen voor later.” Amore begrijpt niet waarom ze het boek nu niet kunnen inkijken, maar deze keer geeft oma niet toe. Ze zegt enkel dat niet alle mysteries en geheimen in één dag mogen prijs gegeven worden. Dit is mijn geheimenboek en dat mag je pas inkijken wanneer ik er niet meer ben. Dan pas kan je die geheimen ontdekken en zullen ook jouw herinneringen aan mij levend worden. Ze knipoogt naar Amore en stelt voor om de koffer nu terug af te sluiten.
Net wanneer ze op het punt staan om de koffer dicht te doen, roept opa beneden aan de trap dat het eten klaar is en vraagt hij of ze nog veel werk hebben. Oma en Amore kijken elkaar aan en proesten het uit.
De koffer wordt afgesloten met het sleuteltje rond de hals van oma en terug op zijn plaats gezet. “Tijd om naar beneden te gaan,” zegt oma, “het opruimen houden we voor een andere keer en vergeet niet, Amore, dit is ons geheimpje.”
Andere winnende teksten van Junior Journalist:
‘Ze was een schat’ van Astrid Velghe, winnaar van Junior Journalist 2021 reeks 1.
‘De bloem van hoop en liefde’ van Iliana Staelens, winnaar van Junior Journalist 2021 reeks 3.
‘Onschatbare (w)aarde’ van Elise Renckens, winnaar van Junior Journalist 2021 reeks 4.
Houd onze blog in de gaten want de winnende teksten van reeks 3 en 4 zullen binnenkort ook verschijnen!
Ontdek wat Julie vond van haar eerste plaats in dit filmpje:
