Samen lezen is aanstekelijk
Lezers stimuleren om over boeken te praten. Dat is het doel van de Week van de Leesclub, die voor het eerst in Nederland plaatsvindt van 28 januari tot en met 3 februari 2019. Ook in Vlaanderen komen er veel lezers samen om leeservaringen uit te wisselen. Zo zijn er een 90-tal Davidsfonds leesgroepen die meerdere keren per jaar een boek bespreken. Deze zes deelnemers vertellen graag wat ze er zo leuk aan vinden.
Tekst: Lotte De Snijder
Evelyn Demey
is al enkele jaren lid van een van de drie leesgroepen van Davidsfonds Latem-Deurle
“Wat ik zo bijzonder vind aan onze bijeenkomsten, is dat ik telkens met nóg meer goesting om te lezen naar huis ga. Die literaire passie werkt buitengewoon aanstekelijk. Als jonkie van onze club steek ik ook enorm veel op. Over literatuur natuurlijk, maar evengoed over geschiedenis, politiek en godsdienst. De gesprekken reiken verder dan de verhaallijn. Met veel dank aan onze begeleidster Magda!”
Het favoriete leesgroepboek van Evelyn is Een soort van liefde van Alicja Gescinska. Na de dood van haar vader, een gerenommeerde professor Duitse cultuurgeschiedenis, staat Elisabeth voor de taak zijn huis leeg te maken. Doordat ze nooit goed met haar vader op kon schieten, lijkt deze opdracht aanvankelijk niet erg zwaar. Maar wanneer Elisabeth een brief ontvangt, geadresseerd aan haar vader, openen zich kamers van het verleden waarvan ze niets wist.
Ingrid Putman
startte in 2016 met een literaire kring bij Davidsfonds Evergem-Ertvelde-Sleidinge
“Onze literaire kring verschilt van andere leesgroepen omdat wij samenkomen om boekentips te delen en elkaar warm te maken voor een boek dat we graag gelezen hebben. We lezen dus niet hetzelfde boek, maar elk een ander. Iedereen vertelt iets over het verhaal en achteraf maken we een verslagje met alle tips. Dat is super ontspannend en helemaal niet dwingend. Het is een toffe bende en steeds een leuke avond!”
De beste boekentip van Ingrid is De buitenjongen van Paolo Cognetti. De hoofdpersoon is een eenzame man van in de dertig. Zijn leven in Milaan is vastgelopen en hij mist de bergen van zijn jeugd, waar hij al tien jaar niet meer is geweest. Daarom besluit hij een hut te huren op tweeduizend meter hoogte en een paar maanden lang te leven op een manier waar hij vroeger stiekem van droomde: zielsalleen, omringd door wat dieren en zijn favoriete boeken. Het leven in de bergen is eenvoudig, hij hakt hout, legt een tuin aan, maakt vuur. Langzamerhand sterkt hij aan en herontdekt hij wat hij in de loop der jaren was verloren. Wekenlang ziet hij niemand, tot er ineens toch een gestalte opdoemt.
Jo Jacobs
neemt deel aan de Davidsfonds leesgroep in Berlaar sinds de start in 2011
“Vanaf het begin heb ik met veel plezier en interesse de meeste bijeenkomsten bijgewoond. Het delen en uitwisselen van visies en inzichten met mensen die hetzelfde boek hebben gelezen, geeft een zekere intellectuele voldoening. De boeken die we in de leesgroep lezen, zijn meestal beklijvende verhalen waarover je sowieso eens wilt praten. Je eigen leeservaring kun je niet beter delen dan in een groep leesgenoten. Ook de begeleidster is een meerwaarde, ze dwingt je met haar open vragen om nog wat dieper na te denken over het boek en bepaalde denkpistes mee te verkennen. Ik vind de bijeenkomsten heel verrijkend. Vaak is het zo dat een boek dat je op het eerste gezicht niet zo interessant vond toch een openbaring wordt tijdens de bespreking, zodat je het nog een tweede keer wilt lezen.”
Jo vond alle leesgroepboeken de moeite waard om te lezen, maar als ze er dan toch één moet kiezen, is dat Het huis van de moskee van Kader Abdolah. Al achthonderd jaar heeft de familie van Aga Djan een centrale positie in de stad. Al zolang ze er wonen, brengen ze de geestelijk leider van de moskee voort. De imam is een belangrijk man, maar zeker zo belangrijk is Aga Djan, het hoofd van de bazaar. Als er een radicale stroming onder de ayatollahs ontstaat en Khomeini in Parijs een omwenteling voorbereidt, komt de Iraanse samenleving zoals Aga Djan die kent onder druk te staan. Vrienden worden vijanden. Liefde wordt haat. Zelfs Aga Djan kan het tij niet keren.
Willem Van den Bremt
is een enthousiaste deelnemer aan een van de twee leesgroepen bij Davidsfonds Dendermonde
“Ik som graag op wat ik zo fijn vind aan onze leesbijeenkomsten:
- Ten eerste het plezier van telkens weer nieuwsgierig zijn naar en het lezen van het voorgestelde boek.
- Vervolgens het overdenken en mijn eigen visie over het boek vormen.
- Daarna de prettige samenkomst, de reflectie en de bespreking of uitdieping tijdens soms heel geanimeerde, prikkelende en pittige gedachtenuitwisselingen.
- Tot slot de wijsheid en het inzicht die ik vergaar door de verschillende invalshoeken en gezichtspunten van de aanwezige lezers te toetsen aan mijn eigen kijk op het boek.
Samengevat: een leesgroep is elke keer een feest. Het is zowel een geneesmiddel als een dam tegen de zondvloed van informatie om ons heen. Of om het met de Britse schrijver C.S. Lewis te zeggen: Sommige dingen zijn niet per se nuttig. Vriendschap is niet per se noodzakelijk, evenals filosofie en kunst en literatuur. Ze zijn niet doorslaggevend om te overleven, maar het zijn wél de zaken die het overleven de moeite waard maken.”
Willem tipt graag twee boeken die de leesgroep recent heeft besproken.
- De Metsiers van Hugo Claus, het ongelooflijk sterke debuut van de latere grootmeester. In beeldend proza, met een groot gevoel voor stijl, geeft Hugo Claus in zijn eerste roman een beklemmend beeld van een sfeer van dierlijkheid en ook zuiverheid in een milieu van outcasts tijdens de oorlog in Vlaanderen. De Metsiers geldt niet alleen als een hoogtepunt uit het oeuvre van Claus, maar zeker ook als een hoogtepunt uit de gehele Nederlandstalige literatuur.
- Mr Gwynn van Alessandro Baricco, dat een speciale kijk geeft op het ambacht van het schrijven. Jasper Gwyn woont in Londen en is een succesvol romanschrijver, maar zonder zelf te begrijpen waarom, kondigt hij aan om te stoppen met het schrijven van fictie. Al snel voelt Gwyn dat hij niet kan leven zonder iets te scheppen en wordt het hem duidelijk wat hij wil gaan doen: portretten schrijven. Niemand begrijpt aanvankelijk waar hij mee bezig is, totdat zijn eerste model en assistente Rebecca langzamerhand het mysterie van Jasper Gwyn ontrafelt.
Joke Baeten
is een van de Davidsfonds collega’s die deelneemt aan de leesgroep BOEKEN & BOKES, die we in 2018 zijn gestart.
“BOEKEN & BOKES, de leesgroep van Davidsfonds collega’s, komt ongeveer om de twee maanden een middag samen. Met een tiental collega’s bespreken we tijdens de lunch een boek. We wisselen van gedachten en delen wat ons ontroerde of verwonderde. Het is een heel fijne manier om de collega’s beter te leren kennen en ik ontdek altijd nieuwe invalshoeken aan een verhaal. Bovendien lees ik nu boeken waar ik misschien, in eerste instantie, niet zelf voor zou kiezen, want iedereen mag zijn inbreng doen in de boekenkeuze.”
Joke vond de historische roman Kolja van Arthur Japin prachtig: “Een meeslepend verhaal gebaseerd op waargebeurde feiten en ook stilistisch een voltreffer, een echte must-read!” Kolja is acht jaar oud en doofstom als de gebroeders Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski zich over hem ontfermen. Zeventien jaar lang trekken zij met hem op. Reizend door Europa bevrijden zij de jongen uit zijn isolement. Wanneer Pjotr Iljitsj in 1893 in Sint-Petersburg overlijdt, twijfelt Kolja, inmiddels 25, direct aan de officiële doodsoorzaak, cholera. De ware toedracht wordt angstvallig verzwegen, maar stilte kent voor een dove als Kolja geen geheimen. Drie dagen – tot de staatsbegrafenis – heeft hij om de waarheid te achterhalen. Maar terwijl Sint-Petersburg gonst van de geruchten, rijst de vraag of hij de Tsjaikovski’s, die hem leerden spreken, niet beter dient door nu te zwijgen. Ons verslag lees je hier.
Greet Jacobs
leest kortverhalen voor aan de bewoners van een woonzorgcentrum in Haacht, een samenwerking tussen Davidsfonds en het Lezerscollectief
“Twintig keer per jaar lees ik een kortverhaal met bijpassend gedicht voor aan mijn leesgroep met 85-plussers. Ik hou van lezen, deel die ervaring graag met anderen en ben lid van twee leesclubs. Maar toen ik las over vrijwilligers die samen lezen met mensen die daar zelden de gelegenheid toe krijgen, was ik onmiddellijk enthousiast. Een voordeel is dat het mij verplicht om veel kortverhalen en gedichten te lezen om zo de juiste lectuur te kiezen. Dankzij de omkadering van het Lezerscollectief en de sponsoring van Davidsfonds begon ik voor te lezen in woonzorgcentrum Langerheide. Ik lees hardop voor en laat ik af en toe ruimte voor interactie rond de beleving van de tekst. Op die manier heb ik van mijn leesgroep al onnoemelijk veel geleerd over vroeger: over de oorlog, over speelgoed, over transport, over tradities, over Haacht en omstreken …”
Het mooiste moment beleefde Greet toen ze ‘De nacht met de mug en de snurkende man’, het verhaal van Siska Goeminne uit de bundel Zondag dus (Uitgeverij Vrijdag), las. “Ze vonden het een grappige titel en een prachtig verhaal over twee bejaarden die een nieuwe liefde gevonden hadden en waarin de man onverwachts een huwelijksaanzoek doet! Toen volgde de mooiste reactie van de oudste deelneemster van 97 jaar, die spontaan zei: ‘Greet, zou mij dat ook nog kunnen overkomen?’ Volmondig zei ik: ‘Ja, natuurlijk!’ Van inleving gesproken …”
—
Heb je zin om zelf ook deel te nemen aan een leesgroep? Vind hier de leesgroep in jouw buurt.
Vijf keer per jaar lezen we met een groepje Davidsfonds collega’s hetzelfde boek, dat we samen bespreken tijdens de lunch. Een verslag van die bespreking vind je telkens op onze blog. Vorig jaar lazen we deze boeken:
- Ten zuiden van de grens van Haruki Murakami
- De Weense sigarenboer van Robert Seethaler
- Kolja van Arthur Japin
- Vanuit hier zie je alles van Mariana Leky
- Dit zijn de namen van Tommy Wieringa
