Dimitri Leue tipt de voorstelling ‘SOLb’
Sinds vorig jaar tipt acteur, auteur en scenarist Dimitri Leue de beste gezinsvoorstellingen in ons Cultuurmagazine. Die suggesties delen we natuurlijk ook graag op onze blog. Na Het ding & Ik en Bonte nacht maakt hij ons nu warm voor SOLb, een voorstelling waarin je gekatapulteerd wordt naar de tijd van de slapstick.
Tekst: Dimitri Leue
Kippenvel en lachsalvo’s
Na een prachtig geslaagde verbouwing hield CC Ter Dilft in Bornem een feest voor jong en oud. Met alles erop en eraan: toeters en bellen, maar ook een 19de-eeuwse fietser die vanaf zijn hoge wiel kinderen vermaakte met elegante poetsenbakkerij. De plaatselijke academie gaf de plaatselijke kunstenaars een plaatselijk podium, zodat ook heel veel plaatselijk publiek trots en vertederd kwam kijken. Theater Froefroe deed met diverse attracties wat het woord ‘attractie’ betekent, namelijk mensen naar zich toe zuigen. (Als u het woord ‘froefroe’ ziet staan, aarzel niet en ga ernaartoe: u krijgt een wonderlijke wereld te zien.) Er waren ook een punker met een accordeon en schminksters – en uiteraard heel veel voorstellingen en concerten.
Beroepshalve was ik er ook, met een vertelling over een kabouter die graag een cowboy wil zijn. De voorstelling deed het publiek naar adem happen, vooral omdat het zo op elkaar gepakt zat dat de zuurstof al bij de eerste zin op was.
Wie daar ook waren met hun voorstelling SOLb waren D’IRQUE&FIEN. Ik had het geluk om ze te zien. Het decor verwijst naar een haven en een boot: een groot zeil, twee masten die kunnen draaien om te laden en lossen. We worden naar de tijd van de slapstick gekatapulteerd: Buster Keaton, Charlie Chaplin, Harold Loyd. Een voorstelling zonder woorden, alleen prachtige beelden, stille humor en mooie pianomuziek. Want o ja, er wordt een piano gelost. En nog één. En nog één.
Slapstick, piano’s en indrukwekkende kunstjes doen je hopen dat het nooit meer stopt
Ik wil niet te veel verklappen, omdat verrassing een hoofdingrediënten is. Ik kan wel zeggen dat D’irque een acrobaat en entertainer is zoals er in België niet veel rondlopen. Ik tel er twee. Hij en Danny Ronaldo. De combinatie van poëzie, kunde en humor is onweerstaanbaar. De verhaallijn is ondergeschikt aan het kippenvel en de lachsalvo’s.
D’IRQUE&FIEN gaan terug in de tijd, maar hebben toch een bijzonder actueel stuk gemaakt. Twee arme nieuwkomers hebben honger en gebruiken hun talent om een appel te bemachtigen. Zo simpel is het. Kun je daar een publiek een uur mee bezighouden? Ja, zij wel. Slapstick, piano’s en indrukwekkende kunstjes doen je hopen dat het nooit meer stopt.
Dan toch nog een klein werkpuntje voor het publiek: ja, bij een festival moet u van de ene zaal naar de andere en dat moet soms bijzonder snel gaan. Maar applaus hoort bij de voorstelling. Ik was totaal in shock toen ik zag hoe de helft van het publiek zich na zo’n prachtige voorstelling gehaast naar de volgende zaal repte. Ze zouden nu nog aan het applaudisseren moeten zijn.
