Friedl’ Lesage over De Grote Levensvragen
Ze is niet alleen specialist in het stellen van vragen die ertoe doen, maar krijgt haar gasten ook zover dat ze hun hart bij haar uitstorten. We hebben het natuurlijk over Friedl’ Lesage, radiopresentatrice en sinds dit najaar columniste voor Davidsfonds Cultuurmagazine. In haar eerste column staat Friedl’ stil bij De Grote Levensvragen. De ideale stof om over na te denken tijdens donkere winteravonden. Veel leesplezier!
Tekst: Friedl' Lesage
Eind september werden op Radio1 en in De Standaard de resultaten bekendgemaakt van een grootschalig onderzoek naar De Grote Levensvragen. We wilden weten wat ons het meeste bezighoudt. De resultaten waren op zijn minst ontstellend.
Alles wat te maken heeft met gezondheid en geluk eindigde bovenaan. Hoe blijven we lichamelijk en geestelijk gezond? Wat maakt mij gelukkig? Zal ik waardig ouder worden? Op het eerste gezicht lijkt het alsof we in deze individualistische maatschappij alleen nog met onszelf bezig zijn. Alles wat ons individuele paradijselijke leven bedreigt, maakt ons onzeker en bang. Komt er een derde wereldoorlog? Kunnen we met verschillende culturen samenleven? Houdt onze democratie stand?
Het is de zorg om de ander die je meer voldoening geeft dan je verwacht
Moeten we die moeilijke vragen vrezen? Ik denk het niet. Wat me het meeste troost biedt in dit hele project is de nood om De Grote Levensvragen bespreekbaar te maken. Het is belangrijk om te kunnen zeggen dat je niet zo gelukkig bent, dat je je eenzaam voelt of dat je al overwogen hebt uit het leven te stappen. Een gesprek is vaak al de helft van de oplossing. Uit de reacties op de radioreeks en de theatertournee over De Grote Levensvragen, die nog tot eind april 2018 door het land trekt, blijkt hoe vast we zitten in ons eigen leven.
In de theatervoorstelling stel ik een lange lijst confronterende vragen die je vanuit de zaal met handopsteken kunt beantwoorden. Simpel. En toch gaan de gesprekken achteraf vooral daarover: hoe moeilijk het was om er voor jezelf voor uit te komen dat je gescheiden bent of slachtoffer van pesterijen. Nochtans maakt het allemaal deel uit van ons DNA. Het lijkt een taboe om tegenover onszelf te bekennen dat we worden wie we zijn door alles wat ons pad kruist – zowel de goede als de minder goede dingen van het leven. En dat al die gebeurtenissen onze gedachten bepalen, onze onzekerheid, onze angst. En dat we hopen dat alleen een portie geluk alles kan goedmaken.
Geluk maken: kan dat? Uit de gesprekken over De Grote Levensvragen die ik intussen heb gevoerd, leerde ik alvast dat engagement een belangrijke factor is om je leven zin te geven en een geluksgevoel te creëren. De genotsindustrie valt daarbij behoorlijk uit de boot. Wat je meer voldoening geeft dan je verwacht, is de zorg om de ander. Het is de belangeloze inzet die de mens trots en sterk maakt.
Anderzijds hebben we nog veel te leren als het gaat over onze gevoelens. Hoe rouw je mee met het verlies van andermans kind? Hoe vind je verbinding met je partner, familie, vrienden, collega’s? Religie is ‘out’, maar nog nooit hebben we zo hard geprobeerd het basisconcept van religie, wat verbinden betekent, te herstellen. We beginnen er alvast over te praten. En dat is veel. Héél veel. Ik hoop jullie te zien op een van de voorstellingen.
Bekijk de speellijst en het boek hier.
Copyright foto: Thomas De Boever
