Over Volwassenenleesgroep

In Pluto biedt Lara Taveirne een volkomen authentieke blik op één van de grote thema’s van het mensdom: verlies. Zonder mededogen laat ze haar rouwende personages afdalen in het schimmenrijk, met alleen een touwtje om de weg terug te vinden: de onbreekbare band tussen generaties.
Pluto roept een wereld op die je dwars door iedere zin en de springlevende personages kan voelen en ruiken, zo dichtbij komt het allemaal. Sterke vrouwen, niet gespaard door het leven, zoeken onconventioneel hun weg in het bestaan. Lara Taveirne laat moeiteloos de woorden dartelen en zingen zoals weinigen dat kunnen.
In het breedvoerige Pluto geeft Lara Taveirne het woord aan een moeder en dochter van een brokkelig, rommelig, warm gezin. In Pluto beleeft Antonia de zomer van haar leven. Pas vele jaren later keert ze terug, met een baby in een draagdoek en een peuter aan de hand. Maar ditmaal is het geen zomer. Het dijkhuis is zwaar in verval. Antonia’s hart ligt aan diggelen. De noordoostenwind blijft maar waaien. En de baby houdt niet op met huilen.
In dit met hartenbloed geschreven boek stapelt Taveirne de verwikkelingen torenhoog op. Aan haar vertelenergie twijfelt niemand, maar te langdurig verwijlt ze bij weliswaar smakelijke akkefietjes of haalt ze door zijsprongen de stuwkracht uit haar verhaal weg. Er wordt herkauwd en bijgepoetst, herbelicht en beprakkezeerd.